La cesta de navidad - Το καλάθι των Χριστουγέννων

Cada Navidad nos llenamos de un sentimiento contagiante de alegría y esperanza, recordando que esta época es la mejor para hacer y recibir obsequios. En este vídeo os presento unos sketches de Cámera Café, la serie más surrealista e hilarante de la televisión, en los cuales los empleados de una oficina, viciados por la rutina del trabajo, nos cuentan sus inquietudes sobre el obsequio que les dará la empresa en las Fiestas de Navidad.

¡Disfrutad del vídeo!

Κάθε Χριστούγεννα μας πλημμυρίζει ένα μεταδοτικό συναίσθημα χαράς και ελπίδας και θυμόμαστε ότι αυτή είναι η καλύτερη εποχή για να κάνουμε και να λαμβάνουμε δώρα. Σε αυτό το βίντεο σας παρουσιάζω κάποια σκετς της πιο υπερρεαλιστικής και χιουμοριστικής τηλεοπτικής σειράς Cámera Café, στην οποία οι υπάλληλοι ενός γραφείου, οι οποίοι φθείρονται από τη ρουτίνα της δουλειάς, μας λένε την ανησυχία τους για το δώρο που θα τους κάνει η επιχείρησή τους στις Γιορτές των Χριστουγέννων.

Απολαύστε το βίντεο!

Julián:       Victoria, queremos tener una reunión contigo.
Bernardo:  Sí, Victoria.
Sofía:         Sí, tenemos que hablar
Victoria:    ¿Una reunión?
Julián:       Sí, es que tenemos algo importante de que hablar
Jesús:       Sí, ¡super importante!
Bernardo:  Y no es por meter prisa, pero si vamos adelantando, pues....
Marimar:   Así evitamos agobios de última hora
Julián:      Claro, si no lo dejamos para última hora y..........
Jesús:      Vienen los lloros, los malos rollos...
Marimar:  Claro, que no es por nosotros, e? es por la empresa....
Ricardo:   Es por la empresa, claro....
Victoria:   ¡¡Paren!! No, que me alegra que tengáis tantísima iniciativa, e? Porque indudablemente debe ser algo muy importante. Gracias! Aver.....¿Qué es lo que os preocupa?
Todos juntos: ¡Pues la cesta de navidad!


Χουλιάν:         Βικτώρια, θέλουμε να διοργανώσουμε μια σύσκεψη μαζί σου.
Μπερνάρντο: Ναι, Βικτώρια
Σoφία:            Ναι, πρέπει να μιλήσουμε
Βικτώρια:       Μια σύσκεψη;
Χουλιάν:         Ναι, είναι ότι έχουμε κάτι σημαντικό
Ιησούς:           Ναι, πάρα πολύ σημαντικό!
Μπερνάρντο:  Και δεν θέλουμε να επισπεύσουμε τα πράγματα, αλλά αν προχωρήσουμε σιγά, σιγά ,…. Έπειτα
Μαριμάρ:        Έτσι θα αποφύγουμε το άγχος της τελευταίας στιγμής
Χουλιάν:         Σαφώς, διαφορετικά το αφήνουμε για την τελευταία στιγμή και..........
Ιησούς:           Έρχονται τα κλάματα, οι παρεξηγήσεις….
Μαριμάρ:        Σαφώς, δεν το λέμε για μας, ε; αλλά για την εταιρεία….
Ρικάρντο:        Είναι για την εταιρεία,…. σαφώς
Βικτώρια:        Σταματήστε! Με χαροποιεί ότι έχετε τόσες πρωτοβουλίες ,ε; Επειδή αναμφίβολα πρέπει να είναι κάτι πολύ σημαντικό. Ευχαριστώ! Για να δούμε..... Τι είναι αυτό που σας ανησυχεί;
Όλοι μαζί:       Το Χριστουγεννιάτικο καλάθι!
 

Julián:              No sé por qué se ha puesto así
Jesús:              Seguro que es por la historia de la Navidad.
Ricardo:          ¿Pero a quién odia esta mujer?
Sofía:               Yo paso de la Navidad, pero la cesta es la cesta, e?
Julián:              Eso sí
Marimar:          Yo la celebro por los niños
Jesús:              ¿Por los niños? Yo cada año me acuerdo de Herodes
Maricarmen:     Pues no se porque la gente odia a la Navidad con lo bonita que es!
Marimar:           A mí la Navidad me pone triste.....
Sofía:               ¡Pero si tú estás triste todo el año!
Marimar:           Pero el resto del año no po... ponen villancicos, es que es pensarlo y....
Julián:              Yo lo que odio es el consumismo por el consumismo...
Jesús:              Sí, no lo dirás por tí, que ayer de esa manera gastaste un bolígrafo
Julián:              Sí, pero era de marca
Jesús:              Y de la marca del chorizo con el que lo regalaban
Ricardo:           Pues, a mí la Navidad me encanta! Hay vacaciones, me pongo como par de escapa ocios, hacen regalos y....
Maricarmen:     Pero la Navidad no es eso, la Navidad son los arbolitos, la nieve, las cabalgatas....
Sofía:                Todo de plástico....
Bernardo:         Pero si lo importante es el sentido de celebración, de reunión fraternal y de paz que reina en el mundo en esos días
Jesús:              Que sí, que sí, ¿qué coño hacemos con la cesta?
Marimar:          Oye, ¿por qué no nos ponemos de acuerdo en las cosas que queremos, lo ponemos en la lista y se la pasamos?
Jesús:              Bueno, eso es fácil. Menos latas y más botellas! ¿O no?
 

Χουλιάν:          Δεν ξέρω γιατί έγινε έτσι….
Ιησούς:            Μάλλον από την ιστορία των Χριστουγέννων.
Ρικάρντο:        Αλλά ποιον μισεί αυτή η γυναίκα;
Σοφία:             Δεν με νοιάζουν τα Χριστούγεννα, αλλά το καλάθι είναι καλάθι, ε;
Χουλιάν:         Σίγουρα
Marimar:         Εγώ τα γιορτάζω για τα παιδιά!
Ιησούς:           Για τα παιδιά; Εγώ κάθε χρόνο σκέφτομαι τον Ηρώδη
Μαρικάρμεν:   Λοιπόν, δεν ξέρω γιατί ο κόσμος μισεί τα Χριστούγεννα. Είναι τόσο όμορφα!
Μαριμάρ:        Εμένα, τα Χριστούγεννα μου φέρνουν θλίψη…
Σοφία:             Αλλά εσύ είσαι θλιμμένη όλη τη χρονιά!
Μαριμάρ:        Αλλά το υπόλοιπο του έτους δε… δεν ακούμε κάλαντα, το σκέφτομαι και ….
Χουλιάν:          Εγώ μισώ την κατανάλωση για την κατανάλωση…
Ιησούς:            Ναι, δεν θα το λες για τον εαυτό σου, γιατί χθες με αυτόν τον τρόπο ξόδεψες ολόκληρο στυλό
Χουλιάν:          Ναι, αλλά ήταν μάρκας.
Ιησούς:            Και της μάρκας του λουκάνικου που το έφερνε δώρο.
Ρικάρντο:        Εγώ λατρεύω τα Χριστούγεννα! Γίνομαι μέλος για αποδράσεις στον ελεύθερο χρόνο, κάνουν τα δώρα και….
Μαρικάρμεν:   Αλλά τα Χριστούγεννα δεν είναι αυτό, τα Χριστούγεννα είναι τα δεντράκια, το χιόνι, οι καβαλαρίες….
Σοφία:             Όλα είναι πλαστικά….
Μπερνάρντο:  Αλλά το σημαντικότερο πράγμα είναι η αίσθηση του εορτασμού, των αδελφικών και ειρηνικών συγκεντρώσεων που βασιλεύουν στον κόσμο εκείνες τις ημέρες
Ιησούς:           Εντάξει, εντάξει! Τι στο καλό θα κάνουμε με το καλάθι;
Μαριμάρ:        Ακούστε! Γιατί δεν συμφωνούμε στο τι θέλουμε.. τα βάζουμε στη λίστα και της τη στέλνουμε;
Ιησούς:           Καλά, αυτό είναι εύκολο. Λιγότερες κονσέρβες και περισσότερα μπουκάλια. Έτσι δεν είναι;

 
Bernardo:       Dulces de tipo muy pegajoso, e?
Bernardo:       Bueno, señores….
Julián:             A ver
Bernardo:       ron pon pon pon, ron pon pon pon,
Julián :           ¡Venga !
Bernardo:       A ver, me mandan de dirección con la lista de artículos de la cesta de Navidad. A ver, el que quieae tomar apuntes, aquí tenéis papel y lapiceros. Vamos allá. Uno: la lista de artículos.
Julián:           ¿Cómo? ¿La lista está en la lista?
Bernardo:      Pues se conoce! E? Se conoce que sí. Sigo.....dos: melocotón en almíbar
Jesús:            Buaj!
Maricarmen: ¡Me da alergia!
Bernardo:      Tres: sucedáneo de caviar
Julián:            Buaj!
Jesús:            Buaj!
Marimar:        Ooo!!
Bernardo:      Che por favor! Sigo.....delicia de queso
Maricarmen:  Buaj!
Bernardo:      Palitos de queso
Maricarmen:  Buaj!
Bernardo:      Bocaditos de salmón
Maricarmen:  Buaj!
Bernardo:      Sucedáneo de angula
Maricarmen:  Aaaa!
Marimar:        Uy, Inés ¿hay algo que sea de verdad?
Bernardo:      E, a ver.....Sí, el chorizo.
Jesús:          ¿Es ibérico?
Bernardo:       No, pero aquí pone verídico
Marimar:      ¿Chorizo verídico?
Julián:            Chorizo que nos quiere colar esa mierda!
Maricarmen:  Pues a mí no me gusta nada, e?
Jesús:            Habrá champán, digo yo?
Bernardo:       A ver... eeee. Sí, claro....espumoso y una caja de vino
Maricarmen:  Espumoso no, espumillón. Eso sí me gusta, ¿ves?
Bernardo:       Bueno, pero hay una caja de vino!, e?
Julián:           ¡No será Tetra Brik!
Jesús:           ¡Fijo!
Bernardo:      Bueno, pues señores...será lo que será! Hay lo que hay! El presupuesto no da para más. ¡Por favor!
Marimar:       ¿Y la fruta escarchada?
Bernardo:      La...ah, ¡la fruta escarchada!
Julián:           ¿La fruta escarchada?
Marimar:       ¡A mí me gusta!
Bernardo:     ¿Pero es necesaria la fruta escarchada?
 

Μπερνάρντο:  Σιροπιαστά γλυκά, ε;
Μπερνάρντο:  Λοιπόν, κύριοι….
Χουλιάν:         Για να δούμε………..
Μπερνάρντο:  Ρον πον πον πον, Ρον πον πον πον.
Χουλιάν:         Έλα!
Μπερνάρντο:  Λοιπόν, μου στέλνουν από τη διεύθυνση με τη λίστα προϊόντων για το καλάθι των Χριστουγέννων. Όποιος θέλει να κρατήσει σημειώσεις, εδώ έχετε χαρτί και μολύβια. Πάμε λοιπόν. Ένα: η λίστα προϊόντων.
Χουλιάν:         Πώς; Η λίστα είναι μες στη λίστα;
Μπερνάρντο:  Λοιπόν, είναι γνωστό! E; Είναι γνωστό πως ναι. Συνεχίζω.....δύο: ροδάκινα κομπόστα
Ιησούς:           Βδαχ!
Maricarmen:   Μου φέρνουν αλλεργία!
Μπερνάρντο:  Τρία: υποκατάστατο του χαβιαριού
Χουλιάν:         Βδαχ!
Ιησούς:           Βδαχ!
Μαριμάρ:        Ooo!!
Μπερνάρντο:  Παρακαλώ! Συνεχίζω.....νοστιμιά τυριού
Μαρικάρμεν:   Βδαχ!
Μπερνάρντο:  Κριτσίνια τυριού
Μαρικάρμεν:   Βδαχ!
Μπερνάρντο:  Μπουκίτσες σολομού
Μαρικάρμεν:   Βδαχ!
Μπερνάρντο:  Υποκατάστατο χελιού
Μαρικάρμεν:   Aαααα!
Μαριμάρ:        Αχ, Ινές ¿Υπάρχει κάτι που να είναι αληθινό;
Μπερνάρντο:  E, για να δω.....Ναι, το λουκάνικο.
Ιησούς:           είναι ιβηρικό;
Μπερνάρντο:  Όχι, αλλά εδώ λέει αληθινό.
Μαριμάρ:        Αληθινό λουκάνικο;
Χουλιάν:         Λουκάνικο που θέλει να μας περάσει αυτά τα σκ….!
Μαρικάρμεν:   Λοιπόν, εμένα δεν μου αρέσει τίποτα, ε;
Ιησούς:           Θα υπάρξει σαμπάνια, λέω εγώ;
Μπερνάρντο:  Για να δούμε... εεεεε. Ναι, βεβαίως, ....αφρώδης και ένα κουτί κρασί
Μαρικάρμεν:   Όχι αφρώδης, διακοσμητική χριστουγεννιάτικη γιρλάντα. Αυτό ναι μου αρέσει. Βλέπεις;
Μπερνάρντο:  Ναι, αλλά υπάρχει ένα κουτί κρασί, ε;
Χουλιάν:         Δεν θα είναι Tetra Brik!
Ιησούς:           Σταθερά!
Μπερνάρντο:  Λοιπόν, κύριοι, θα είναι ότι είναι! Υπάρχει αυτό που υπάρχει! Ο προϋπολογισμός δεν δίνει για περισσότερα. Παρακαλώ!
Μαριμάρ:        Και τα γλασαρισμένα φρούτα;
Μπερνάρντο:  Τα...αα, τα γκλασαρισμένα φρούτα!
Χουλιάν:         Τα γλασαρισμένα φρούτα;
Μαριμάρ:        Εμένα μου αρέσει!
Μπερνάρντο:  Αλλά είναι αναγκαία τα γλασαρισμένα φρούτα;