El derbi español, más conocido como "El Clásico", es el partido de fútbol que disputan el Real Madrid y el FC Barcelona y es la rivalidad más importante del fútbol español. Actualmente es uno de los encuentros de fútbol entre los clubes con más seguidores del mundo, siendo televisado en países de todos los continentes. La prensa deportiva denomina a este encuentro futbolístico "el clásico", siendo un partido con importante repercusión en todos los medios de comunicación a nivel mundial. Ambos clubes ocupan los primeros puestos en la mayoría de los rankings históricos a nivel europeo.
En sus orígenes, la historia ha señalando al Barca como el club que expresaba la libertad y la resistencia a la opresión, cuando en épocas de la dictadura, el Real Madrid ha sido relacionado al régimen franquista. Así, "el clásico” de ayer en el Santiago Bernabeu hizo revivir las pasiones, intrigas y polémicas acuñadas desde hace años, disparando hacia arriba una vez más, la popularidad del partido mas importante de esta temporada.
La tensión fue muy grande. No solo debido a la participación de los dos jugadores mejor pagados de esta época, como lo son Lionel Messi y Cristiano Ronaldo, sino además porque los dos equipos iban manteniéndose en la misma posición en la clasificación del campeonato, definiéndose el título en este último partido. Ronaldo es el jugador más cotizado de la historia del fútbol y Messi llevó en 2009 el título del mejor jugador de fútbol del mundo.
La rivalidad entre los aficionados del FC Barcelona y del Real Madrid comenzó en 1936, cuando el entonces el presidente del club Josep Sunyol, que era participante del Esquerra Republicana de Catalunya, (el partido político que apostaba por la independencia de los territorios de lengua catalana) fue fusilado por las tropas franquistas. Pero los aficionados del Barcelona, pasando por alto esta actuación política de su presidente, buscaban un excusa que les permitiera expresar su odio hacia la opresión de Franco.
Rápidamente, el dictador se vinculó al Real Madrid. Ante este hecho, se dice que el Real trató de sacar provecho de esta situación, ya sea gozando de actitudes favorables por parte de los árbitros, o beneficiándose de situaciones conflictivas como fue la del caso de Alfredo di Stéfano; o por lo menos eso es lo que los aficionado del FC Barcelona prefieren creer. Ya que de acuerdo a lo que se dio a conocer durante los años siguientes, la solución que la FIFA dio a la reivindicación de los derechos alegados por ambos clubes sobre el jugador argentino Alfredo di Stéfano, fue que estos debían ser compartidos, obligándole a di Stefano jugar en ambos equipos alternativamente pοr temporada. El Barcelona optó por retirar su reivindicación, considerando esta solución como muy "tonta", a pesar de que más adelante lamentara esta decisión. Si bien el club catalán fue compensado con un monto en metálico procedente del Real Madrid, los aficionados del Barca han reclamado siempre el papel de víctima en este asunto.
En octubre de 2005 la prensa española reveló que el cuñado del presidente del FC Barcelona Joan Laporta y miembro de la administración del club catalán, Alejandro Echeverria, mantenía vínculos con la fundación de Francisco Franco. Esta revelación representó un duro golpe para el perfil del Barcelona.
El antropólogo Zordi Zosep Salvador, que se especializa en la interpretación política del fútbol en España, explica que todas las sociedades necesitan lugares donde expresar su identidad y que esto es el FC Barcelona. Salvador afirma que la victoria sobre el Real Madrid es muy agradable para los catalanes, que se ven a sí mismos como una nación que ha sufrido fuertes pérdidas en el plano político, económico y social.
Además, algunos historiadores han apuntado que muchos aficionados españoles simpatizaban durante la época franquista con el Barcelona, al ver en el club catalán como otra alternativa contra el «centralismo político» con el que identificaban al Real Madrid. Fue en aquellos años cuando se acuñó la frase de que el FC Barcelona era «más que un club» (en catalán, «més que un club»), frase que se convirtió en el eslogan más conocido de la entidad.
En la región semi-autónoma de Cataluña, el FC Barcelona ha tomado el papel de guardián de la cultura y del idioma. Muchas de las ganancias de los juegos concluyen en el organismo cultural Federació Llull, cuya misión es difundir el idioma catalán.
Το ισπανικό ντέρμπι, πιο γνωστό ως «El Clásico», είναι ο αγώνας ποδοσφαίρου που συμμετέχουν η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα και είναι ο πιο σημαντικός αγώνας στο ισπανικό ποδόσφαιρο. Την σήμερον ημέρα είναι ένας από τους ποδοσφαιρικούς αγώνες μεταξύ δύο ομάδων με τους περισσότερους φιλάθλους στον κόσμο. Αυτός ο αγώνας καλύπτεται τηλεοπτικά σε χώρες όλων των ηπείρων. Ο αθλητικός τύπος αποκαλεί αυτό τον αγώνα «αιώνιο ντέρμπι» ή «el clásico», καθώς είναι ένας αγώνας που έχει σημαντικό αντίκτυπο σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο. Και οι δύο σύλλογοι βρίσκονται στην κορυφή των πιο ιστορικών ταξινομήσεων και κατατάξεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
H ιστορία έχει δείξει την Μπαρτσελόνα σαν τον σύλλογο που εκφράζει την ελευθερία και την αντίσταση στην καταπίεση, όταν κατά την εποχή της δικτατορίας, η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν συνδεδεμένη με το καθεστώς του δικτάτορα Φράνκο. Έτσι, τo χθεσινό «el clásico» στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου έκανε να αναβιώσουν πάθη, ίντριγκες και αντιπαραθέσεις πολλών ετών, ανεβάζοντας στα ύψη τη δημοτικότητα του σημαντικότερου αγώνα της σεζόν.
Η ένταση ήταν μεγάλη. Όχι μόνο επειδή συμμετείχαν οι δύο πιο καλοπληρωμένοι ποδοσφαιριστές της εποχής και κορυφαίοι στον κόσμο τα δύο τελευταία χρόνια, ο Λιονέλ Μέσσι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά και του ότι οι δύο ομάδες ήταν ισόβαθμες και ο τίτλος κρίθηκε στο νήμα. Ο Ρονάλντο είναι ο ακριβότερος παίκτης στην ιστορία του ποδοσφαίρου και ο Μέσσι ο κορυφαίος στον κόσμο για το 2009.
H διαμάχη των φιλάθλων της Μπαρτσελόνα με τη Ρεάλ Μαδρίτης ξεκίνησε το 1936, όταν ο τότε πρόεδρος των μπλαουγκράνα Ζόζεπ Σουνιόλ δολοφονήθηκε από τις δυνάμεις του Στρατηγού Φράνκο. Το γεγονός ότι η δολοφονία του Σουνιόλ σχετιζόταν με την ανάμειξή του στο κόμμα της Ανεξαρτησίας της Καταλωνίας παραβλέφθηκε από τους φιλάθλους που αναζητούσαν διέξοδο για να εκφράσουν το μίσος τους για τον Φράνκο.
Γρήγορα ο δικτάτορας συνδέθηκε με τη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία εκμεταλλεύτηκε την εύνοιά του με ποικίλους τρόπους. Είτε μέσω των διαιτητών είτε με παρεμβάσεις σε διεκδικούμενους παίκτες όπως συνέβη στην περίπτωση του Αλφρέντο ντι Στέφανο. Ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να πιστεύουν οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα, αφού σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά τα επόμενα χρόνια, η FΙFΑ είχε δώσει την εξής σολομόντεια λύση: τα δικαιώματα του αργεντινού παίκτη που διεκδικούσαν Ρεάλ και Μπάρτσα να μοιραστούν στις δύο ομάδες και να παίζει σ΄αυτές εναλλάξ ανά σεζόν. Η Μπαρτσελόνα αποσύρθηκε θεωρώντας ανόητη μία τέτοια λύση και αποζημιώθηκε με ένα χρηματικό ποσό από τη Ρεάλ Μαδρίτης, μία απόφαση για την οποία μετανιώνει. Οι Καταλανοί όμως πάντα διεκδικούσαν τον ρόλο του θύματος σ΄ αυτή την υπόθεση.
Τον Οκτώβριο του 2005 ο ισπανικός Τύπος αποκάλυψε πως ο κουνιάδος του προέδρου της Μπαρτσελόνα Ζοάν Λαπόρτα και μέλος της διοίκησης της καταλανικού συλλόγου, ο Αλεχάντρο Ετσεβερία, διατηρούσε δεσμούς με το ίδρυμα του Φρανθίσκο Φράνκο. Η αποκάλυψη ήταν ένα ισχυρό πλήγμα στο προφίλ της Μπαρτσελόνα.
Οπως εξηγεί ο ανθρωπολόγος Ζορντί Ζόζεπ Σαλβαδόρ, που ειδικεύεται στις πολιτικές ερμηνείες του ποδοσφαίρου στην Ισπανία, "όλες οι κοινωνίες χρειάζονται χώρους για να μπορέσουν να εκφράσουν την ταυτότητά τους. Αυτό ακριβώς είναι η Μπάρτσα." Ο Σαλβαδόρ υποστηρίζει πως η νίκη επί της Ρεάλ Μαδρίτης είναι ιδιαίτερα απολαυστική για τους Καταλανούς, που βλέπουν τους εαυτούς τους σαν ένα έθνος που έχει υποστεί μεγάλες απώλειες σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Επίσης, κάποιοι ιστορικοί έχουν δείξει ότι πολλοί ισπανοί φίλαθλοι συμπαθούσαν κατά την διάρκεια της εποχής του Φράνκου την Μπαρσελόνα, καθώς ο καταλάνικος σύλλογος ήταν η άλλη επιλογή στο «πολιτικό κεντρικισμό» με τον οποίο ταύτιζαν την Ρεάλ Μαδρίτης. Ήταν τότε που εμφανίστηκε η φράση «περισσότερο από ένας σύλλογος» (mes que un club) , φράση η οποία μετατράπηκε στο πιο γνωστό σλόγκαν του συλλόγου.
Στην ημιαυτόνομη περιοχή της Καταλωνίας, η Μπαρτσελόνα έχει αναλάβει ρόλο θεματοφύλακα του πολιτισμού και της γλώσσας της. Πολλές από τις εισπράξεις των αγώνων της καταλήγουν στον πολιτιστικό οργανισμό Federacio Llull, του οποίου αποστολή είναι η διάδοση της καταλανικής γλώσσας.
Εγγραφή σε Αναρτήσεις
